Begint de opera Orfeo van Monteverdi met trompetgeschal, L'Euridice van Cacinni begint met theorbespel. Het is een van de eerste opera's ooit gemaakt, zelfs voor die van Monteverdi. Als deel van de Operadagen Rotterdam klinkt die nu in de Paradijskerk. Het is een mooie uitvoering. Bijzonder is dat Orfeo in deze niet alleen zanger is, maar ook de theorbe bespeelt. Zo is hij werkelijk de zanger met de lier. Nicholas Achten speelt en zingt niet alleen mooi, maar is ook een jongensachtige en verliefde Orfeo. Zijn lijden wordt voelbaar als hij de schimmen van de onderwereld keer op keer vraagt met hem mee te huilen. De laatste keer fluistert hij het bijna, 'Lagrimate al mio panto ombre d'Inferno'.
Scherzi Musicali is een klein gezelschap met vier instrumentalisten en zeven zangers. De voorstelling vormt een mooi geheel, met kleine grappige details. Zo wisselen de mannen en vrouwen van plaats als de scene zich naar de onderwereld verplaatst. In de Paradijskerk klinkt een vroege opera als deze anders dan in het theater. Niet alleen luider, en intenser, maar ook feller. In deze versie vinden Orfeo en Eurdice het geluk wel. Orfeo vertedert het hart van Pluto en vertrekt samen met Eurdice uit de onderwereld, naar het licht, naar het leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten