Een middelbare, verweerde ex-rocker, in het zwart, met lipstift, loopt met zijn boodschappenkarretje in een Iers winkelcentrum. Bijzonder, maar ook beroemd want Cheyenne wordt herkend. In 'This Must be the place' speelt Sean Penn Cheyenne fantastisch. In het begin verveeld, een beetje depressief, maar steeds ook met daaronder een licht-absurde, kinderlijke ondertoon. Met lichte tragiek, dan de waarheid sprekend, met een klein lachje en een verweerde blik. Zoekend, niet-wetend hoe hij moet omgaan met de dood van zijn vader. Een vader die hij dertig jaar al niet sprak. En dan diens zoektocht maar oppakkend, zoekend naar diens bewaker uit Auschwitz. Helemaal logisch wordt de film niet, maar hij ontregelt op een prettige manier. De beelden van de Amerikaanse landschappen zijn prachtig, hij heeft bijzondere ontmoetingen en vindt een andere manier van wraak. En dan krijgt het roken van een eerste sigaret opeens een andere betekenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten