Zondagochtend 11.45 bij theater Zuidplein. Voor de ingang staan in het druilerige weer een aantal oudere dames te wachten, een paar steunen op hun rollator. Ze komen voor de lunch en daarna voor de dubbel voorstelling over Dorus. Even later stroomt de kleine zaal van Zuidplein tot de laatste stoel vol met ouderen. Een heel ander publiek dan de eerdere keren dat ‘OVER Tom Manders’ en de voorstelling krijgt daardoor een ander karakter. Bij de première tijdens het ATFR kreeg de laag over theater de meeste aandacht, bij de uitvoering in de Schouwburg zag
ik vooral het verhaal over vriendschap. Maar in Zuidplein was het de nostalgie over Dorus.
Een publiek vol ouderen reageert anderen. Als Kees ongeduldig staat te wachten op zijn medespeler, zegt de dame naast me ‘Nou daar kan ook geen glimlach af’ en even later roept iemand dat er harder gesproken moet worden. Maar het publiek leeft mee, met de anekdotes over Dorus en met hun eigen herinneringen. Het is mooi te zien hoe de voorstelling zo een steeds ander accent krijgt.
Na de voorstelling ‘OVER Tom Manders’ volgt een muzikaal optreden van Kees Korbijn en Jos Valster. Dan kan het publiek meezingen met de motten, de loper die wordt uitgelegd en met Kees zijn eigen liedjes over Dorus in het café op de Kaap en over bananen en meloenen. Het publiek is laaiend enthousiast en zingt uit volle borst mee. En zo eindigt een gedenkwaardige theatermiddag met een bijzonder Rotterdams publiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten