Geschiedenis als les, als waarschuwing, als illusie of als spookhuis. Als je geschiedenis hebt gestudeerd, weet je dat de geschiedenis voor alles bruikbaar is. Deze keer dient de geschiedenis als inspiratie voor de nieuwe muziektheatervoorstelling van Wunderbaum. Een muziektheatervoorstelling waar in de traditie van Thomas Bernhard gescholden wordt op het hedendaagse theater - en vooral de opera en zijn publiek. Waar tekstschrijver Gerardjan Rijnders zijn gal en ironie spuit. Dat is leuk, maar soms ook wat langdradig.
Wat de voorstelling echter bijzonder en krachtig maakt zijn de beelden met de muziek van Wagner. Beelden uit de collectieve geschiedenis die een nieuwe dimensie krijgen. Beelden van een stervende zwaan, overgoten door stookolie, simpel maar teder. Beelden van Steve Jobs als de nieuwe profeet met dwepende volgers. Beelden van de acteurs met prachtige maskers van Merkel, Sarkozy en Rutte die bedelend het publiek in komen. Beelden van de waanzinnige theatermaker Loetz. En het meest indrukwekkende beeld dat van de vallende man uit de Twin Towers, een beeld dat iedereen raakte. Maar ook het morrelen aan het beeld doordat spelers uit 'het spookhuis' het Schouwburgplein opstappen en Loetz ons (of zijn het nu juist de anderen buiten) oproept om te veranderen. Geschiedenis heeft altijd de hoop van verandering. Deze spookgeschiedenissen roept beelden op die bijblijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten