Het decor van de nieuwe opera Orest is prachtig. We zien de doorsnee van een villa (met voortdurend vallende sneeuw door het raam van het trappenhuis) met twee verdiepingen, zelfs met kerstboom. In de aankleding doet het denken aan de jaren vijftig. Het is een nieuw werk van Manfred Trojahn in regie van Katie Mitchell bij de Nederlandse Opera. Het gaat over Orestes die na de moord op zijn moeder Clytaemnestra voortdurend stemmen in zijn hoofd hoort en daardoor uiteindelijk bij terugkomst in Griekenland Helena (de oorzaak van de Trojaanse oorlog) vermoordt.
Het verhaal is niet eenvoudig te volgen, ook omdat de personages zich in beeld verdubbelen (wat wel prachtige visuele effecten geeft). De muziek maakt de voortdurende verwarring en dreiging wel duidelijk, met stemmen die uit de zaal komen. In het beeld zien we niet alleen Orestes en zijn zus Elektra, maar ook de mannen in witte recherche pakken die bezig zijn met het onderzoek naar de moord.
Het is een voorstelling die de gekte en onrust hoorbaar en zichtbaar maakt. Waar moord banaal is want er is slechts een boormachnine nodig en eindigt met een klein beetje hoop dat het moorden niet eeuwig door hoeft te gaan. Een voorstelling waar je je niet makkelijk aan overgeeft, maar prachtig om te zien.
Foto: Hermen & Clärchen Baus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten