Toneelgroep Amsterdam speelt De Vrek van Moilère. Als altijd is het een genoegen om de acteurs van TA te zien spelen; ze bieden topkwaliteit. Hans Kesting als Herpagon imponeert door de combinatie van botheid, ironie en daar onder toch ook onzekerheid. Maar ook zijn kinderen Eelco Smits, Hèlene Devos zijn bijzonder evenals Alwin Pulinckx en Marieke Heebink in hun rol als bediende met elk een eigen temperament.
Het decor is een modern leeg, rommelig penthouse waar overal de televise aanstaat en iedereen zijn pc of IPad checkt. Het verhaal is klassiek, de vrekkige vader die zijn kinderen niets gunt, trouwen wil met de jonge vlam van zijn zoon en alles in geld beziet. Natuurlijk is de vader Herpagon een benepen karakter, maar de vraag is of zijn kinderen veel anders zijn. Slechts eenmaal lijkt een bediende kort de waarheid te spreken, maar die beseft al snel dat dat niet op prijs wordt gesteld.
Iedereen lijkt alles als bezit te zien. Prachtig en symbolisch is één van de laatste scenes als de dochter en haar vriend besluiten te vertrekken. De koffers worden volgeladen, zij tracht afscheid te nemen, maar haar vader grijpt haar vast, hij wil haar niet laten gaan. Hij klampt zich vast en na veel getrek, gesjor en geduw komt zij vrij.
Zonder geld, zonder familie, zonder bezit resteert er voor Herpagon niets meer. Het huis is leeg, hij is leeg, slechts de afgrond wacht.
Foto: Jan Versweyveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten