Thomas More is ter dood veroordeeld en eenzaam loopt hij weg. Terwijl hij door het schip van de Laurenskerk loopt, klinkt het orgel. Veroordeeld door de koning, maar trouw gebleven aan zichzelf en zijn geloof. In de serie ‘Lof en lust’ verzorgen het muziekgezelschap Domestica, organist Hayo Boerema en acteur Ruurt de Maesschalck de voorstelling ‘Nothing but the true’ met teksten van Minnekus de Groot en in regie van Serge van Veggel. In Nederland is Thomas More vooral bekend door zijn vriendschap met Erasmus, maar in deze voorstelling staat zijn vriendschap met en teleurstelling in koning Hendrik VIII centraal. Waar Thomas More begon als de mentor van de koning die hoopte dat hij de eerste humanistische vorst zou worden, hij lord chancellor werd en eindigde hij als vermeend hoogverrader. Verrader omdat hij de scheiding van de koning en de suprematie van de koning over de kerk niet wilde erkennen. De voorstelling combineert op een mooie manier muziek, tekst en spel. Met muziek van onder andere Hendrik VIII zelf, Händel, Hellendaal en Stanley, soms teder, soms vrolijk, maar ook hard en triest. Ruurt de Maesschalck is niet alleen Thomas More, maar ook zijn aanklager en het woedende publiek. Als Thomas More zwijgt hij vooral. En met dat zwijgen komen de associaties. Een associatie met een zogenaamd politiek proces waar de verdachte de afgelopen weken zweeg. Maar sterker en passender is de associatie met Jezus die voor Pilatus ook zweeg. Alleen daar zittend, in het licht, terwijl de muziek klinkt voel je zijn pijn en zijn kracht. Even daarna waan je in de rechtszaal als hij de aanklager is. Dan zit hij naast je en ageert hij tegen More.
Maar het meeste indrukwekkende blijft de eenzame weglopende Thomas More terwijl op het orgel de muziek van Stanley klinkt.
Foto: Kees Deenik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten