'Ik zal leven. Ik zal sterven.' Dat is de tekst op een spiegelwand in één van de nieuw ingerichte kapellen van de Laurenskerk. Woensdag was dit het thema van het vierde 'Lof en lust' concert van Domestica: reflecties over het leven. De muziek, de gedichten en de monologen stonden in het teken van de dood, de liefde en daarmee ook het leven. Symbool daarvoor was het opschrijfboek dat schrijver en acteur Minnekus de Groot in elke scène bij zich heeft. Als vader die nooit afscheid van zijn reizende zoon kon nemen en nu er door heen bladert. Als zijn geliefde die moet leren leven met de leegte en zich vastklampt aan het boek en als Lucas, zoon, vriend en overledende die zijn boek moet laten gaan. Hij voelt zich nu licht. De muziek is soms vrolijk, soms bekend (het dubbelconcert van Bach, maar dat blijft altijd mooi) en soms tragisch zoals in de muziek van Gesualdo. Het publiek zit in een halve cirkel om het orkest heen en versterkt zo de intieme sfeer van het spel en de voorstelling. De dood is aanwezig en deel van ons allen, waarbij de violiste fungeert als engel des doods. Door de gedichten en de monologen komt zowel de dood als de liefde dichtbij. Dat raakt je en blijft je bij.
Foto: Kees Deenik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten