In een tijd dat social media steeds belangrijker worden en ik zelf blog en twitter is het natuurlijk een must om de film 'The Social Network' te gaan zien. Ik moet wel toegeven dat ik slechts een slapend profiel op Facebook heb, ook niet op Hyves ben en alleen Linkedin volg. Maar de film is zeker interessant en onderhoudend. De vraag is wel hoeveel de film nu zegt over social media en of het niet meer een klassiek verhaal is over een loner met een fantastisch idee en hoe die zich vervolgens opwerkt. Want Mark Zuckerberg is niet de aardige medestudent die een netwerksite ontwikkeld om contacten tussen mensen te versterken. Zijn eigen frustratie na door zijn vriendin te zijn gedumpt leidt tot een eerste puberaal succes en dat leidt - met enig intellectueel winkelen bij anderen - tot het zeker briljante concept voor Facebook. Interessant is dat ondanks zijn berekende werkwijze hij een combinatie van irratie en sympathie oproept (sympathie zeker in zijn strijd met te rijke en verwende Harvard-roeiers).Een aspect wat mij intrigeerde in de film was de groepsdwang van het collegelife op de Amerikaanse universiteiten. Het gevraagd worden door de juiste (geheimzinnige) 'studentenvereniging' was cruciaal. In mijn herinnering maakte het tijdens mijn studententijd niet uit of je lid was van een studentenvereniging. Als geschiedenisstudent was het zelfs een uitzondering om lid te zijn en zeker niet van zoiets 'bizars' als het corps. Misschien was die situatie wel de uitzondering, maar voor mij roept het wel de vraag op welke rol de behoefte om ergens bij te horen aan de ene kant en groepsdwang aan de andere kant een rol spelen bij het succes van social media. Het is goed als een film die ook gewoon een spannend verhaal vertelt, juist dat soort vragen oproept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten