De laatste scene van Ophelia van Onafhankelijk Toneel roept herinneringen op aan de film The Hours waarin Virgina Woolf zelfmoord pleegt door haar jaszakken met stenen te vullen en dan de rivier in loopt. Ook Ophelia vult haar jaszaken met stenen om straks het water in te stappen. Cora Bruggraaf zingt fantastisch als Ophelia die gek wordt van haar liefde voor Hamlet die haar geliefde vader heeft gedood. Zoals ze zegt 'mijn hart heeft twee kamers en in de ene woont Hamlet en in de ander mijn vader'.
Het toneelbeeld is prachtig. Een begraafplaats met pas gedolven grafheuvels, grafstenen die rondom staan en een beek die uitgerold wordt. Het stuk begint met het bericht van de dood van Polonius en volgt Ophelia hoe ze leert dat haar geliefde Hamlet weg is, de moordenaar blijkt en er geen andere uitweg is dan het water. Hoewel de tekst soms wat veel is 'woorden, alleen woorden', is het geheel van beeld en vooral ook de muziek en de wijze waarop Cora Burggraaf het zingt prachtig.
Ook Polonius, gespeeld door Ton Lugterink, blijft bij haar, beweegt mee en vormt zo een mooi duo. Simon Lepper is de pianist en leest in prachtig Engels uit Hamlet. De herkenning van scenes uit Hamlet is mooi gedaan, zoals de scene achter het wandtapijt. Maar de wijze waarop Cora Burggraaf de diverse aria's en liederen zingt blijven het hoogtepunt van de voorstelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten