P.C. Hooft lijkt zo langzamerhand vooral bekend door de P.C. Hooftstraat in Amsterdam en alles wat daarmee samenhangt. De Muiderkring of zijn Nederlandse Historiën zijn veel minder bekend. Voor mij was Granida, zijn pastorale muziektheaterstuk, ook tot afgelopen zondag 24 mei onbekend. Geinspireerd door zijn Italie-reis schreef Hooft in 1605 dit toneelstuk met muziek waarin de prinses Granida en de herder Dariflo centraal staan. Met het eenvoudige en oprechte herdersleven als ideaal ontmoeten Granida en Dariflo elkaar en realiseren uiteindelijk hun wat ooit een onmogelijke liefde leek. Bovendien wordt het herdersideaal gerealiseerd met de herder als ideale heerser.
De uitvoering was bijzonder met een combinatie van muziek, aria's, recitatieven, raps en gesproken woord. Soms is het 17e eeuws Nederlands te volgen, op andere momenten versta je het niet (dat in tegenstelling tot sommige Shakespeare uitvoeringen). De dialoog overheerst soms wat; en opvallend genoeg zijn er nog geen echte duetten. Het is echter een hele knappe prestatie dat er grotendeels 17e eeuws melodieën zijn gevonden waarop gezongen wordt. Het verhaal is grappig en soms ook ontroerend. Tania Kross zingt prachtig als Granida, Jeroen de Waal zet een overtuigende Dafilo neer en de voedster is een groot succes in de vertolking van Marcel Beekman (het is leuk de parallel te zien met de voedsters in de Monteverdi opera's die ook vaak door mannen (counter tenors) worden gezongen. Een leuke, mooie en inventieve voorstelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten