zondag 10 mei 2009

De Orestes in vijf kwartier

De Griekste tragedies blijven een voortdurende bron van inspiratie voor theatermakers. De afgelopen weken zag ik een hele mooie 'Antigone - Kreon - Oudipous' van Toneelgroep Amsterdam, een indrukwekkende Atropa van het Toneelhuis (met een fantastisch openingsbeeld) en vandaag dan de Orestes van Jeugdtheater Hofplein.

Hoewel het verhaal goed en helder werd neergezet - op zich een hele prestatie met al die ingewikkelde familierelaties, goden en wraakgevoelens - had ik toch gemengde gevoelens over de voorstelling. Sommige spelers gaven een bepaalde spanning mee aan hun rol vooral Klytamnestra en Elektra, maar met name het koor werkte niet inspirerend. Bovendien bewogen ze nogal veel over het toneel wat het nogal onrustig maakte.

Geen opmerkingen: