Toen we naar de voorstelling Monkey van Abbatoir Fermé dachten we een tekstvoorstelling te gaan zien, maar het bleek bewegingstheater te zijn. Wel was er een voiceover, die je in trance leek te brengen. En de beelden waren inderdaad niet gewoon, maar of dromen, het onderbewuste en nachtmerries tot leven kwamen. De libertijnse lust werd verbeeld, waarbij genot en lust centraal stonden. Een oudere man vormde het centrum en de anderen brachten hem genot. De vraag was echter of er wel echt sprake was van genot. Fysiek plezier soms zeker, fysieke uitputting ook, maar genieten dat bleef de vraag. Wel waren de beelden in al hun fysiekheid prachtig om te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten