Medea is een andere voorstelling dan de klassieke opera 'Dido and Aeneas' of de nieuwe opera 'Penthesilea' die ik eerder tijdens de operadagen zag. Medea is een muziektheatervoorstelling van de Veenfabriek die gesproken monologen combineert met muziek en zang. De voorstelling heeft daarmee een ander karakter, dichter bij toneel. De monologen tonen de verschillende kanten van het drama van Medea. Sommige passages zijn mooi, maar de teksten zijn ook lang. Dat vermindert mijn concentratie. De muziek is meer dan begeleiding, het vormt een klaagzang, zowel in muziek als in de zang van Raphaela Danksagmuller. Het is een interessante voorstelling waar het spel soms vrolijk is, en dramatisch wordt als Lizzy Timmers beschrijft hoeveel ze van haar kinderen houdt. Hoe ze hun in detail beschrijft en toch geen uitweg ziet dan ze te doden. Er is geen uitweg, het lijden overheerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten