De Oresteia is een onuitputtelijke bron. Xenakis schreef er muziek over en zijn stuk werd nu aangevuld met nieuwe muziek van de Vlaamse Annelies van Parys. Het beloofde avontuurlijk muziektheater te worden. De muziek was zeker krachtig - met prachtig slagwerk en intrigerende zangsolo's - maar het theater kwam niet echt van de grond. Het Asko Schönberg en het Asko Kamerkoor stonden achter een transparant doek waar de titels op werden geprojecteerd, daarvoor speelde drie vrouwenfiguren. Maar het geheel bleef te statisch, pas bij de laatste scene als het koor naar het voortoneel komt ontstaat er dramatiek. Het lijkt of er geen echte keuze is gemaakt tussen een gewone uitvoering in een concertzaal of een echte muziektheatervoorstelling. Dat is jammer, want de muziek biedt meer dramatische mogelijkheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten