De grote vraag na afloop van 'A Stoker' is wie heeft de muziek gecomponeerd? Terwijl de film een zwartgallig beeld geeft van 'bad people' in het hedendaagse Rusland, klinkt er voortdurend opgewekte, Latijns-Amerikaans achtige gitaarmuziek. Ironisch of bizar, bij het verlaten van de zaal hoor je velen er over praten. Centraal in de film staat een stoker, op ouderwetse wijze gooit hij kolen op de ovens in een niet nader omschreven fabriek. Soms komt de maffia langs en gaan er - tamelijk nonachalant - ook wat lijken het vuur in. Maar de stoker, een Afganistan-veteraan met een hersenschuddig, werkt ook constant aan een misdaadroman. Bovendien vertelt hij aan twee kleine buurmeisjes die naar het vuur komen kijken over de 'bad people'. Het is in zekere zin een sombere film, want als iets niet lijkt te tellen is het een mensenleven. Dat lijkt voor de stoker ook het geval, maar niet als de dood dichtbij komt, dan rest hem niets anders dan wraak en daarna zijn eigen dood. De enige hoop is dat het meisje een andere herinnering aan hem bewaart.Voor de laatst film 'Rainy seasons' is een deel van de Rotterdams-Iraanse gemeenschap uitgelopen. Ook deel van de Tijgercompetitie, deze film gaat over een tiener in Teheran, hoe om te gaan met de scheiding van zijn ouders, drugs en een onverwachte ontmoeting. Interessant om eens op een andere manier naar Iraanse jongeren, maar verder niet echt een hoogtepunt.
Al met al een festival met nieuwe ontdekkingen als Pa Negre van Villaronga, een bijzonder curiusom als de Red Western, een indrukwekkende historische documentaire over Caucescu en een mooie onbereikbare liefde in Les Amours Imaginaires.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten