Het laatste boek dat ik tijdens mijn vakantie uitlas was 'De meester en Margarita' van Michael Boelgakov. Een boek dat lang in de Sovjet Unie verboden was en pas in gedeeltelijke en gecensureerde vorm in 1966 verscheen. De vrouw van de overleden Boelgakov had het manuscript bewaard en een ongecensureerde versie verscheen in 1973. Na twee weken van kerken, Madonna's met kind en veel schilderijen met religieuze thema's is het bijzonder een boek te lezen waarin de duivel een hoofdrol speelt en het verhaal van Pontius Pilatus een belangrijk neventhema is. Het absurdisme van de opera A Dog's Heart - naar een verhaal van Boelgakov - is ook in deze roman duidelijk herkenbaar.Het verhaal over de duivel die met zijn handlangers Moskou aan doet, over schrijvers die één voor één in een gesticht worden opgenomen, over de angst die heerst, over dromen over hoe buitenlandse valuta moeten worden ingeleverd zijn verhalen op zich maar ook steeds een parabel over de onderdrukking in het communistische Rusland. Het kostte me enkele tientallen pagina's om me over te geven aan die combinatie van absurdisme, parabel en 'gewoon verhaal', maar daarna ben je ook gewonnen. Een schrijnend verhaal en tegelijkertijd over de top absurdisme, een historische roman en een liefdesgeschiedenis. De duivel krijgt alles voor elkaar en geeft zo zelfs liefde een plaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten