
Het toneelbeeld is prachtig, strak licht, opeens een vloer vol glasscherven en een moeder die al kaartspelend voortdurend aanwezig is maar niets zegt. De acteurs Joep van der Geest en Stefan Rokebrand maken grote indruk met slim spel, fysieke aanwezigheid en commentaar op het toneelspelen. Rokebrand vertelt steeds sneller en sneller waarna hij liters melk drinkt. Van der Geest springt en springt en oogt op hakken imponerend. De voorstelling is intrigerend en maakt duidelijk dat de kunstenaar Pasolini die grenzen probeerde te verleggen, ook teder was en dat zijn kunst nog steeds leeft. Oostpool blaast hem volop nieuw leven in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten