Gisterenavond was het de openingsavond van het Rotterdam Philharmonic Gergiev Festival. Een concert onder leiding van Gergiev zelf met muziek van Wagner, Britten en de negende symfonie van Mahler. Na een deel uit Lohengrin klinkt de suite uit Death in Venice van Britten vol ritme. Slagwerk speelt een belangrijke plaats in in dit werk en je hoort de klonken van San Marco en de klanken van Venetië. Een mooie vooruitblik op een bezoek aan de Biennale in Venetië later dit jaar.
Het hoogtepunt van de avond is de negende van Mahler, de overweldigende muziek, het einde waar keer op keer afscheid wordt genomen en de energie en de ban van Gergiev. Hij heeft niet alleen het orkest in zijn ban, maar ook de zaal. Volledig gaat iedereen met hem mee en dat is bijzonder om te zien en voelen. De laatste toon sterft weg en de stilte blijft, de stilte in zijn handen. De stilte waarin de muziek nog klinkt en de energie gevangen is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten