Open Monumentendag heeft altijd iets van gluren bij de buren. Zeker als je in woningen mag binnenkijken. Bij de Müllerpier bezoeken we eerst de vroegere conciërgewoning in het Blauwhoedveem. Daarna is het binnenkijken in een loft en penthouse in het Jobsveem. Grote mooie huizen en zo opgeruimd; tijd om mijn stapels boeken en kranten weer eens op te ruimen.
Tot nu toe zag in het quarantaineterrein op Heijplaat alleen vanaf de boot. Een goede gelegenheid om nu er eens rond te kijken. Slechts een enkele keer en dan nog maar gedeeltelijk gebruikt voor quarantaine, is het nu al weer jarenlang een kunstenaarskolonie. Maar toch hier en daar is er nog een herinnering te zien aan de voormalige functie.
Terug in de stad na een korte scène bij het O.T. Theater met de altijd bijzondere acteur Bert Luppes gaan we naar de Witte de With. Bij het Rotheater zien we 'De bonteavond van de bodybuilders'. Het is een bijzondere voorstelling. Er is een groot contrast tussen het image van de bodybuilders als stoer, gevaarlijk en macho en de stukjes en het dansje dat ze opvoeren. Zingend spelen ze een bakkers- en doktersscène. Het tuttig dansje dat ze daarna doen ontlokt de meiden die naast me zitten het commentaar dat ze daar toch nooit aan mee zouden doen. Juist dat contrast is spannend, vooral als daarna er wel een scène komt die uit het 'echte' leven van de bodybuilders komt. Het zou mooi geweest zijn als er nog meer van die 'echte' verhalen ontwikkeld waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten