Afgelopen zomer in San Francisco was de kunst te zien die Gertrude Stein verzameld had, was er een tentoonstelling over haar veelzijdigheid en hoorde ik de opera waarvoor zij het libretto schreef. Vanavond kwam ze tot leven in de nieuwe Woody Allen film 'Midnight in Paris'. De film waarin de jonge Amerikaanse schrijver Gil 'vlucht' voor zijn verloofde, vlucht naar het verleden van de roaring twenties. Want het echte leven met een verloofde, met wie hij alleen gemeen heeft dat ze van Indiaas eten houden, en het moeizaam schrijven van een roman, valt toch tegen.
Als dan de klok middernacht slaat stapt hij in de wereld van de jaren '20 in Parijs met Scott Fitzgerald, Hemingway, Cole Porter, Picasso, Dali, Bunuel, Matisse en de bijzondere mooie Adriana. Gertrude Stein vervult haar bekende rol als stimulator van de kunsten door hem te adviseren over zijn roman. Het is erg grappig de beroemdheden en hun essentie te zien (Hemingway over boksen en de angst voor de dood die slechts kan wijken tijdens de complete overgave van de liefde). Het lijkt escapisme maar is meer, een oproep om te kiezen voor waar je echt in gelooft. Het laat zien wat kunst aan ideeën biedt. Het gaat over hoe om te gaan met het verlangen naar de gouden gloed van een andere tijd en de keuze voor het nieuwe en het geluk dat je dan kan vinden. Een warme, speelse en intelligente film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten