Het fotografische werk van Nan Goldin hoort in mijn herinnering echt bij de jaren '80 en '90. Ze bracht een bijzondere wereld van haar vrienden, haar grote familie in beeld en hoe ze zich zelf ook in die wereld bewoog. Waren het tot nu toe losse mooie, indringende foto's in boeken of op een expositie. Nu zijn voor het eerst in het Nederlands Fotomuseum de foto's in een viertal diashows samengebracht steeds begeleid met een bijzondere soundtrack. In 'The other side' zien we de foto's van travestieten en transgenders, beginnend in de jaren zeventig in Boston. De foto's zijn steeds snapshots uit het leven, vol kracht, soms met pijn en vooral van het eigene van iedereen. Wat is dan passender dan Antony and the Johnsons die met Boy George 'You are my sister' zingt.In de diaserie 'All by myself' zijn bijzondere zelfportretten te zien. 'Heartbeat' is van de vier shows de meest intense. Bjork zingt 'Prayer of the heart' van John Tavener. Je hoort tedere, ijle en religieuze muziek en je ziet de meest intieme foto's van koppels in hun tederheid, lust en intimiteit. De liefde komt dichtbij.
De diverse aspecten van het werk van Nan Goldin komen samen in 'The ballad of sexual Dependency' (naar haar bekendste boek). Foto's van mannen, van vrouwen, van liefde, van geweld, van verlatenheid. Maar steeds ook foto's vol tederheid en vol betrokkenheid. De foto's raken door hun kracht, menselijkheid en door de passie die er uit spreekt. De andere tentoonstellingen die ook in het Fotomuseum te zien zijn, vallen daarna er bij in het niet. De tentoonstelling laat zien dat Nan Goldin niet alleen een icoon is van het eind van de vorige eeuw, maar in deze vorm krachtiger is dan ooit. Ga dus de slideshows van Nan Goldin zien en laat je raken en ontroeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten