Poëten en bandieten. De Warme Winkel.

De Kuypers machinefabriek aan de Piekstraat is bij mij om de hoek. Het is een prachtige locatie die doet denken aan de onderzeebootloods op het RDM-terrein. Het toneelbeeld is vol van sneeuw, en combineert wasrekken, kledingrekken, resten hout. Het herinnert aan toneelbeelden van Wunderbaum en ook Phillipe Quesne. Er wordt een spandoek opgehangen met de tekst 'Waarom pleegt een lieveling van het lot zelfmoord. Waarom niet?'.
Het is een bijzondere en intrigerende voorstelling over de Russische dichter Boris Ryzhy die in 2001 zelfmoord pleegde. De voorstelling probeert zowel de gedichten van Ryzhy, zijn leven, het Rusland van de perestroika en het waarom van zelfmoord te vangen. Dat maakt het een rijke en volle voorstelling. Het begint sterk met Boris met zijn vader: eerst jagend op het water, later verbonden via de telefoon. De dichter in een Rotterdams hotel tijdens Poetry, zijn vader in een ziekenhuisbed. Rotterdammers worden gebeld met het verzoek of ze naar een gedicht van Ryzhy willen luisteren.
Waar 'Answer me' van Dood Paard zich bijna alleen concentreerde op de tekst, combineert deze voorstelling verschillende soorten teksten met prachtige vormen en beelden. Soms verrassend zoals als het Russische orkestje op een platte wagen binnenrijdt. Soms vroeg ik me af wat ik er met een onderdeel moest, zoals bij de theoretische verhandeling over zelfmoord en de kunstenaar. Als de dood gezien moet worden als een onderbreking van het leven, en als een kunstenaar streeft naar voltooiing, is zelfmoord dan voor kunstenaar de voltooiing van het leven? De vraag is mooi geformuleerd, maar dit deel roept enige spanning bij me op.
Maar de voorstelling roept vooral bewondering op. Over de prachtige beelden zoals het neerzetten van de berkenbomen. Indringende scenes van geweld waarin geslagen en geslagen wordt. Een vol kerkhof. Poëtische moment met gedichten - met vragen over hoe te vertalen - en een prachtige scène met een zelfmoordpoging waarin een jonggestorven vriendin hem tracht te halen. Zijn doodswens is steeds aanwezig, maar het groeien naar de zelfmoord duurt en duurt. Uiteindelijk sterft Ryzhy, hij laat niet alleen mooie gedichten achter, maar ook nu de inspiratie voor een prachtige, warme en soms ontregelende voorstelling.