Een monument vol verhalen. Zo heet de nieuwe permanente expositie in de Laurenskerk. Afgelopen vrijdag werd die tentoonstelling met een feestelijk programma met muziek, speeches en theater geopend. Prins Willem-Alexander kwam de tentoonstelling openen. Het blijft bijzonder hoe de wereld een klein beetje verandert als er iemand van het koninklijk huis bij is. Spanning, veel fotografen (en nog meer mensen uit het publiek die met hun camera klaarzitten) en in de speeches aandacht voor de prins.
De tentoonstelling zelf is prachtig geworden. In de diverse kapellen worden via bijzondere installaties veel mooie verhalen vertelt. Door de drukte bij de opening was het nog niet mogelijk de bijbehorende audiotour te beluisteren, maar dat komt zeker een andere keer.
De muziek en het spel lieten tijdens de opening de diverse kanten van de Laurenskerk zien. Een scene bracht één van de werklieden tot leven die mee had gebouwd aan de kerk. Maar het meeste indrukwekkend was de verbeelding van het bombardement. Het orgel klonk in al zijn macht, de twee acteurs staarden in de verte, en één voor één stonden de musici op. Je voelde dat ze keken naar de brandende stad, naar het puin waar de toren van de Laurenskerk bleef staan. Met gepiep, gesuis en andere bijzondere klanken werd het orgel stil en de acteurs begonnen te vertellen over de leegte, het puin, maar ook over de hoop. Een bijzonder begin van een mooie tentoonstelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten