Sommige beelden van Düsseldorf kloppen met het cliché: te grote auto's op de Köningsallee, een rij voor de Gucciwinkel en grote glazen bier. Maar Düsseldorf blijkt ook een prachtige cultuurstad te zijn. De grote Mapplethorpe tentoonstelling was de aanleiding om af te reizen. In het NRW-Forum - deel van een complex van gebouwen die in de jaren twintig zijn neergezet - is de bijzondere tentoonstelling te zien. Hoewel de foto's relatief bekend zijn, wordt hun schoonheid pas weer echt duidelijk als je er oog in oog mee staat. Ze zijn streng, precies, soms bijna abstract en tegelijkertijd ook erg aards en lichamelijk.
Maar er is veel meer te zien dan Mapplethorpe. Een prachtige verrassing is het K21 museum, speciaal geopend voor kunst van na 1980. Gevestigd in het oude parlementsgebouw van Nordrhein Westfalen is het een bijzonder mooi gebouw (met een koepel in de stijl van de nieuwe Rijksdag) dat alleen al tot kijken uitnodigd. We zijn er tijdens het laatste weekend van Silent Revolution; waarin klassieke moderne kunst (Picasso, Beckmann, Mondriaan) is samengebracht met nieuwe kunst. Zulke confrontaties zijn niet altijd geslaagd, maar deze slaagt wonderwel. Schilderijen, beelden en installaties voegen steeds iets toe. Een serie glasplaten in relatie tot Mondriaan, Chinese gelijkvormige mannen in relatie tot een schilderij van De Chirico en een schrijnend 'huisje' als illustratie van oorlogsgeweld.
Naast twee andere tentoonstellingen bezochten we het concert van de Deutscher Kammerphilarmonie uit Bremen met dirigent Paavo Järvi. Hoewel Janine Jansen vanwege ziekte niet kon spelen was het een fantastisch concert met muziek van Beethoven en de Rheinische symfonie van Schuman. Een bijzonder intens en dynamisch concert. Een mooi weekend met prachtige musea en muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten