Vanmiddag sloot ik de Operadagen Rotterdam af met een bezoek aan Carmen in het jeugdtheater Hofplein. Natuurlijk niet alleen zo waren onder andere mijn nichtje van 8 en neefje van 6 mee. Ze keken hun ogen uit; mijn neefje zat op de punt van zijn stoel bij de vechtscène en mijn nichtje keek voortdurend gefascineerd naar het schouwspel.
Het was dan ook een mooi schouwspel, vooral voor de pauze. Een Spaans stadje op het podium, voortdurend actie, dans, zang en spel. Alle hoeken van het toneel en de zaal werden benut. De bekende melodiën van Bizet klonken mooi en bleven nog lang bij je. Het was wel lastig om het verhaal te volgen - zeker als je het verhaal niet kende. Mijn nichtje fluisterde dat ze het soms niet snapte, maar wel mooi vond. De flash back scenes (mooi in 'zwart wit' uitgelicht) waren op zich goed gedaan, maar voor kinderen niet direct te snappen.
Francine Uijttewaal zet een mooie, zelfstandige en felle Carmen neer. Jeroen Wijnhorst maakt indruk als de goede Don Jose die overweldigd wordt door wat hem allemaal overkomt. Grappig is de dirigent die als een soort running gag door de voorstelling loopt. De toreador komt op in prachtig pak en is inderdaad de al te mannelijke stierenvechter.
Het is een mooie voorstelling. Wel was het voor de andere nichtjes met wie we Assepoester zagen makkelijker het verhaal te volgen. Maar ook deze keer moest de CD in de auto met de ouders terug steeds gedraaid worden. Dus zeker nog een keer met ze naar de opera, met ogen en oren op steeltjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten