zondag 13 maart 2011

True grit. De zure smaak van wraak.

De Coen brothers maken meestal verrassende films. 'No Country for Old Men' was een harde, indrukwekkende film over het kwaad en toeval. Nu is er dan 'True Grit', aangekondigd als een echte Western en een remake van een klassieke Western die ik nooit gezien heb (nu hou ik ook niet echt van Westerns). Het is een film over wraak en de vraag of wraak ooit zoet kan zijn. De jonge Mattie wil de dood van haar vader wreken en huurt de meest harde marshall in die ze kan vinden, Rooster Cogburn. Hoewel ze eigenlijk ongewenst is gaat ze toch mee op weg het reservaat in, samen met de Texaanse ranger die naar dezelfde moordenaar op zoek is. Het Wilde Westen is hier desolaat, niet stoffig en warm, maar verlaten en koud. Het landschap maakt hen klein.
Het lukt ze om de moordenaar te vinden. Maar het gaat toch anders dan verwacht. En dar roept de vraag op of de wraak de moeite waard was. Mattie twijfelt daar niet aan, maar als kijker doe je dat wel.

Geen opmerkingen: