donderdag 3 maart 2011

Till the fat lady sings. 'Je kunt niet weglopen voor de gevolgen van je verlangen'.


Soms gaan theatervoorstellingen onverwacht een dialoog met elkaar aan. 'Till the fat lady sings' is de nieuwe indrukwekkende voorstelling van Oostpool. Een voorstelling voortkomend uit werk en ideeën van J.D. Salinger over de zoektocht naar waar je voor leeft. Centraal staan broer en zus Walter en Jessie. Ze proberen elk hun weg te zoeken in het leven, een leven getekend door veel kennis, verlangen naar oprechtheid, een overbezorgde moeder en twee oudere broers die hen hadden opgevoed, waarvan één zelfmoord heeft gepleegd. We zien fragmenten uit hun leven en Sanne den Hartogh en Maria Kraakman schakelen van broer en zus naar vriend en moeder en van vreugde naar verdriet. Wat de voorstelling bijzonder maakt is niet alleen de mooie en intelligente tekst en vorm (schakelend tussen de verschillende momenten), het prachtige spel, maar vooral ook de oprechte zoektocht. Een zoektocht zoals het verhaal over de pelgrim in de voorstelling. De pelgrim die wil leren zeggen 'Christus ontferm u over mij'.
En daarmee ging deze voorstelling een dialoog aan met 'Het voordeel van de twijfel' de recente van voorstelling van Laura van Dolron. Een voorstelling gebaseerd op Narziss und Goldmund van Hesse en ook een voorstelling waarin de zoektocht centraal staat. Totaal verschillende voorstellingen qua spel en ook qua verhaal en toch een verband. Want Jesse en Walter zijn op zoek, net als Steve en Dion in 'Het voordeel van de twijfel'. Ze kunnen niet weglopen voor de gevolgen van hun verlangen. Durven ze te kiezen voor het acteren wat ze beiden zeggen te willen. Durven ze steeds opnieuw hun schoenen te poetsen om zo voor hun eigen dikke dame het beste te geven. Ook al weten ze niet wie die dikke dame is, maar vertrouwen ze er op dat er ergens hun eigen god is, hun eigen dikke dame, die luistert en die het leven de moeite waard maakt.

Foto Sanne Peper

Geen opmerkingen: