Het is al weer 8 jaar geleden dat ik in Peru op vakantie was. Machu Pichu was inderdaad indrukwekkend, maar in de omgeving van Cusco waren nog veel meer resten van de Inca's te zien zoals andere tempelcomplexen. Zo ook in het grote archeologische museum van Lima. Des te interessanter nu de tentoonstelling 'Inca's Capac Hucha' over mensenoffers in het Wereldmuseum te zien. Het mensenoffer is natuurlijk een enigszins spectaculair thema, maar er is veel meer te zien dan de paar gemufficeerde lijken. Hoe gruwelijk de afgehakte hoofden die er te zien zijn ook zijn.
Eén van de bijzondere aspecten van de Inca-samenleving is dat het een zo complexe samenleving was, terwijl ze geen schrift kenden. De voorwerpen die er zijn vertellen daarom een deel van de verhalen. Ze geven informatie over de geritualiseerde offers, over het vechten en over het moet bijdragen aan het laten stromen van water. Bijzonder grappig was - weliswaar niet uit de Inca-cultuur - het stenenhuisje waar iemand een scheet zat te laten en iemand anders daar weer achter zat. In vergelijking met de tentoonstelling over Oceanië die hiervoor te zien was, vraagt deze tentoonstelling dat je preciezer kijkt naar het aardewerk. De voorwerpen uit Oceanië waren ook groots en vaak bijzonder esthetisch. De stylering van het aardewerk is ook vaak mooi, maar het vraagt wel een andere manier van kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten