Infernopolis

De fietstocht naar Heijplaat langs de Waalhaven geeft altijd een onverwacht en mooi gezicht op de haven. Op Heijplaat rij je door het tuindorp naar het oude RDM-gebouw. Boijmans heeft er sinds kort een fantastische expositieruimte bij in de oude onderzeebootloods. Zelf vergelijken ze het met de turbinehal van de Tate Modern in London. Inderdaad ook dat is een grote industriële ruimte, misschien nog wel grootser. Maar wat hier bijzonder is dat de ruimte een nog veel industriëler karakter heeft. De ruimte is niet af, is niet 'schoongeboend' of al helemaal gerestaureerd. Dat voegt een extra dimensie toe; de kunst wringt zich in die ruimte.
De eerste tentoonstelling past goed met het werk van Atelier Van Lieshout. Werk dat ook deels industrieel van karakter is en nieuwe machines in de ruimte zet. Machines als deel van een tot in het ultieme doorgedachte fantasie over hoe de mens deel kan worden van een cyclus van gebruik van het menselijk lichaam en van voedsel en ontlasting. Waar 'The Technocrat' vooral de machines laat zien, zie je in 'From Cradle to Cradle' hoe de mens letterlijk in stukken wordt gesneden zodat zijn lichaam 'optimaal' benut kan worden. Als je het zo opschrijft is het gruwelijk, en de sculpturen zijn dat ook, maar ze zijn ook meer. Ze zijn precies, ze zijn mooi, ze zijn absurd, ze zijn gelig of zwart, ze roepen vragen op die je je niet dagelijks stelt. Ze werken door en ze ontregelen.