De beschrijving van de film klonk bijzonder: Tsai Ming-Liang mag in opdracht van het Louvre het Salomé verhaal verfilmen. Vantevoren weet je ook dat zijn films vaak qua beeld en intensiteit mooi zijn, maar soms ook onnavolgbaar en vermoeidend. De balans slaat deze keer niet goed uit. Hoewel er prachtige beelden in zitten zoals de start waarin je kijkt naar de ruit van een café en zowel vaag ziet wat er in het café gebeurt als de mensen die op straat voorbijlopen, overtuigt de film me niet. Te lang, te traag en te weinig Salomé. De andere mooie beelden van een woud vol spiegels, een bebloede Jokanaan en de Jardin du Luxembourg kunnen het niet goed maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten