Virginia Woolf

De film 'The Hours' leidde tot het lezen van het boek 'The Hours' en vervolgens tot het lezen van 'Mrs. Dalloway' van Virginia Woolf. Als naam bekend als persoon voor mij minder. De fantastische biografie die Hermione Lee over Virginia Woolf schreef, heeft daar verandering in gebracht. Het is een biografie die je meevoert naar het Victoriaanse Engeland waar Virginia Woolf wordt geboren en vervolgens haar volgt in hoe ze meehelpt een nieuw - literair en cultureel - Engeland te creëren. Daarbij is er aandacht voor haar persoon, haar werk en haar omgeving en ook voor veel van wat er al over Virginia Woolf is gezegd en geschreven. Hoewel het soms lastig is omdat er veel personen in voor komen die tot de Engelse canon behoren, maar minder hier bekend zijn, geeft het een fascinerend beeld van Engeland, literatuur en hoe Virginia Woolf dat veranderde.
De biografie zelf, past bij het werk van Virginia Woolf doordat het ook kritisch is over het schrijven van een biografie en over hoe iemand ooit werkelijk gekend kan worden. Er is immers niet één self, maar er zijn meerdere 'selves'. Hermione Lee probeert zo recht te doen aan de veelzijdigheid van wie Virgina Woolf was. (Het is opmerkelijk dit boek - toch onbewust - te lezen na het dagboek van Susan Sontag, beide feminische-intellectuelen). Ze kenschetst Virginia Woolf als iemand die, met haar jeugd als - beladen - inspiratie, voortdurend zowel in verbondenheid met anderen probeerde te werken als ook een outsider wilde blijven. Iemand die meer was dan excentriek en soms grote psychische problemen had, maar een schrijver die manieren zocht om zich steeds te vernieuwen om zo vorm te geven aan haar ideeën. Hoe Lee de zelfmoord van Virginia Woolf beschrijft is erg ontroerend; niet uit sentiment, maar wel omdat je voelt hoe ze geen andere uitweg meer ziet in de jarenlange strijd tussen leven en dood. De biografie nodigt uit om snel het werk van Virginia Woolf te gaan lezen.