Op vakantie in Dublin zijn er allerlei zaken te zien waaronder plotseling Riverdance: tapdansende Ieren waarbij de benen hoog de lucht in gaan. Technisch gaat het perfect; het vraagt concentratie en inspanning. De show probeert ook een beeld te geven van de Ierse geschiedenis en dan wordt het wel erg hoogdravend - zeker door de voice over. De Keltische mystiek is niet van de lucht en de zon en maan worden aanbeden en de emigratie herdacht.Maar Ierland is inmiddels meer dan alleen rossige Kelten dus zingt een grote neger een dramatisch lied over vrijheid, zijn er dansende Russen en is er - het lijkt geinspireerd door West Side story - een tapdansduel tussen twee zwarte ontspannende dansers en de meer formeel dansende Ieren. Gelukkig verbroedert dans ook.
Het is professioneel entertaintment, maar geen voorstelling die vragen stelt of emoties oproept. En meestal zijn dat soort voorstellingen wel zo spannend.
1 opmerking:
Het dansen vond ik prachtig, een voorstelling die ik al jaren wilde zien. Het enige tenenkrommende waren de Ierse volksdansen in ditto klederdracht tegen een achtergrond van pittoreske boerderijtjes. Als er één ding me wel duidelijk is geworden, is dat als de woorden van Adèle Bloemendaal voor één land moeten gelden, dit voor Ierland is:
Die goede oude tijd, geef mij de prullenbak maar aan, die goede oude tijd heeft-nooit-bestaan!
Een reactie posten