Tijdens de vakantie lezen in een boek dat daar speelt, kan een extra dimensie geven. Zo las ik een aantal jaar geleden Buddenbrooks in Lübeck, maar ook Angels & Demons in Rome. Een vakantie in Ierland was dus een goede reden om Dubliners van Joyce te gaan lezen. Inderdaad het geeft een extra dimensie om te lezen over Lenehan die rusteloos rondom Stephen's Green loopt of over Trinity College als je er zelf ook rondloopt.De verhalen zelf stemmen meestal treurig, treurig over de onmogelijkheid om iets te veranderen, hoop die toch niet lijkt te bestaan of een meisje dat niet meegaat met de man waarvan ze dacht dat hij haar geliefde was naar Australië. En hoewel ze ruim een eeuw geleden speelde, merk je nog steeds dat Ierland eeuwen armoede heeft gekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten