dinsdag 7 februari 2012

Het uur waarop wij niets van elkaar wisten.


Na een week vol met films begeven we ons zondag naar het theater om weer levende acteurs in actie te zien. Wat zich wel voortzet is dat na dialoogloze films, het nu een toneelstuk zonder tekst betreft. Het OT Theater speelt deze voorstelling van Peter Handke. We beginnen op een plein waar als in een optocht van Ensor de spelers voorbij komen. Daarna kijken we vijf kwartier naar wat zich op een plein afspeelt. Spelers komen op en gaan af, als vele verschillende personages, van jong tot oud, van energiek, soms in contact met elkaar, soms dansant en bewegend en soms gewoon. In het begin is er een duidelijke spanning, waardoor je geboeid blijft kijken. Je vormt je eigen verhaal over de jongen met de urn waarin de as van een overledende zit. Maar de spanning houdt niet aan, ondanks de mooie vormgeving. Dat is misschien ook veel gevraagd, maar na alle films zonder dialoog, had ik op wat meer plot gehoopt.

Foto: Pepijn Lugterink

Geen opmerkingen: