Eenakters

Het is volgens mij de eerste keer dat ik het Eenakterfestival bezoek. Een avond met drie eenakters in het OT Theater. Het zijn drie hele verschillende voorstellingen. Een bewerking van Beckett's Gelukkiger dagen wat vooral veel tekst is en te weinig spanning oproept. De tweede eenakter is ook een bewerking 'De mooie onbekende' van Klaus Pohl. Een heftige en intense eenakter over een onbekende vrouw in een boertige herberg in Duitsland en wat er dan gebeurt. Bij deze eenakter blijf je gespannen kijken wat er zal gebeuren en voel je soms ongemakkelijk vanwege het gesuggereerde geweld. Nog eens nadenkend herinner ik me dat ik het stuk lang geleden eens bij Toneelgroep Amsterdam heb gezien.
De laatste eenakter is 'En toen ontmoette ik een groot wit konijn'. Het is weinig spannend bewegingstheater waarbij ik me naar aanleiding van de ontmoeting tussen het konijn en een speler in een stofjas afvroeg hoe het nu ook al weer zat met het konijn in De Avonden. Hoewel niet alle eenakters even spannend waren, is het wel leuk te zien hoe zeer iedereen in zijn spel opgaat en zich met hart en ziel aan de voorstelling wijdt.