De Eerste Wereldoorlog en de 'war poets' blijven een fascinatie uitoefenen op schrijvers. De nieuwe roman van Alan Hollinghurst is een bijzondere roman die zowel gaat over de dichter Cecil Valance, over zijn 'liefdes' George en Daphne, als over hoe een bezoek herinnerd wordt. De vraag is niet of er één beeld of waarheid over het verleden is maar veel meer hoe elke generatie steeds op zoek gaat naar een eigen beeld.
In de vijf delen verschuift steeds het perspectief en zijn we steeds tientallen jaren verder. Steeds zijn mensen op zoek naar Cecil, maar van liefde en verlangen, wordt het een herinnering, een beeld, een symbool. Naast Cecil is Daphne de constante factor, vrouw van zijn broer, zelf haar memoires schrijven en steeds wat laten zien en wat verzwijgen. Je wilt steeds de 'waarheid' weten, en steeds heb je het gevoel dat je wel een beeld krijgt, maar ook steeds ontglipt je wat.
In de tijd verandert niet alleen het beeld, homoseksualiteit krijgt ook steeds een andere vorm. Van de mannenvriendschap en poezië voor de Eerste Wereldoorlog, naar de kunstenaar in de gay twenties, naar de ontluikende gevoelens in de jaren '60, de onthullingen over het verleden in de jaren '80 en het partnerschap aan het begin van de 21ste eeuw.
Een roman die op meerdere niveau's je raakt en intrigeert. Zowel over het leven en lot van de hoofdpersonen (die je eigenlijk te snel weer los moet laten), over de herinneringen en over de maatschappelijke veranderingen (waarin klasse steeds een rol blijft spelen). Lezen dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten