Terwijl er in Nederland alleen theater te zien is op (buiten)festivals gaat in San Francisco het theaterleven ook in augustus door, en met meer dan musicals voor toeristen. Het Actors Theatre of San Francisco brengt American Buffalo van David Mamet. In een klein zaaltje, wat vaag doet denken aan het oude nog niet gerenoveerde LantarenVenster, wordt met veel vaart het verhaal gebracht over drie pseudo-oplichters die een muntencollectie willen stelen. De tekst is prachtig, gesprekken die net langs elkaar hen lijken te gaan, maar juist de vriendschap en spanning tussen de mannen goed in beeld brengen. Het spel is realistisch en vol vaart.
Waiting for Giovanni is een try out van een nieuw toneelstuk van Jewelle Gomez over de zwarte homoseksuele schrijver James Baldwin en zijn dilemma of hij zijn boek 'Giovanni's room' wel of niet moet publiceren. Kan en mag een zwarte schrijver zich in de jaren '50 permitteren om een boek met een homoseksueel thema over twee witte mannen uitbrengen. Het boek is nog steeds mooi, het toneelstuk werkt echter niet goed. De tekst bevat teveel scènes en teveel didactiek. De hoofdpersoon speelt goed en lijkt ook op James Baldwin, maar een deel van het andere spel is opnieuw realistisch maar nu slecht. De acteur die de Franse geliefde speelt moet dit doen met een flauw Frans accent (inderdaad je denkt aan 'Do you have a reum for me?' of 'Allo, allo'). Bizar waarom dit zo zou moeten.
Het meest vernieuwende is 'Four Saints in three acts. An opera installation'. Een heropvoering van deze opera uit 1934 met een libretto van Gertrude Stein en muziek van Virgil Thomson. De opvoering vindt plaats in het kader van de grote tentoonstelling in het SFMOMA van de collectie moderne kunst die Gertrude Stein en haar broers aan het begin van de 20e eeuw in Parijs verzamelde. Een modernistische opera met verhaal over de dood van St. Theresa en St. Igantius maar waar je de tekst en ontwikkeling eigenlijk niet hoeft te volgen. Het gaat om de klanken van woorden in combinatie met de muziek 'alas, pigeons on the grass'. Dus laat ik klanken, beeld en tekst over me heen komen. En dat werkt, het is vreemd, soms grappig en zeker bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten