Het is even zoeken naar het Theatre de la Balsemine in Brussel, maar het blijkt de tocht zeker waard. Ismène is een combinatie van een monoloog met muziektheater. Marianne Pousseur speelt Ismène, de zus van Antigone, zij komt niet in opstand, maar kijkt op haar leven terug. De monoloog is in het Frans, en gelukkig boventiteld. Desondanks het lukt me niet helemaal om in het verhaal te komen, het is werk van George Aperghis naar een gedicht van Yannis Ritsos. Het visuele spektakel is echter geweldig.Ismène staat in een groot bassin van water, naakt en bedekt met paarlen kettingen en klei en in het begin verlicht door één spot. Bijzondere momenten zijn als ze het water laat borrelen eerst in de hoek en steeds verder het bassin vullend. Dan verschijnt de Griekse tekst op het water. Een ander indrukwekkend beeld is als ze in de camera spreekt en haar gezicht op het water te zien is, wat weer weerspiegelt op de bakstenen achterwand. Het eindigt als zij in het borrelende water ligt terwijl het licht langs haar strijkt en langzaam dooft. De beelden blijven nog lang bij je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten