De discipel Jacobus kijkt met een zachte blik op je neer, staand op zijn rots en hij lijkt zo verder te kunnen gaan op zijn reis naar Spanje. Dit schilderij van El Greco is voor mij één van de hoogtepunten van de grote El Greco tentoonstelling in Brussel. De tentoonstelling biedt een prachtig overzicht van het unieke werk van El Greco. Hoe bijzonder het is valt des te meer op als we dag daarna in het Museum voor Schone Kunsten andere schilderijen uit het eind van de 16e en begin van de 17e eeuw zien. Niet alleen is zijn werk uniek door de vaak langgerekte figuren, of de wijze waarop hij de mantels schildert, maar voor mij ook door de warme, zachte blik die veel van zijn karakters hebben. Of het nu een vriend van hem is of een discipel.Eén van de eerste werken in de tentoonstelling is van de heilige St. Sebastiaan en het eindigt met een serie van Christus met zijn discipelen. Bij die laatste serie valt op hoe ze elk uniek zijn en toch ook deel van een geheel. De mantels zijn steeds anders van kleur, maar het kleurvak straalt steeds. De gezichten lopen uiteen van jong en opstandig tot deemoedig, maar altijd met een zekere zachtheid. De werken hebben allen een grote intensiteit en moderniteit, zowel door de kleuren als de wijze waarop ze zijn geschilderd. Een bijzonder mooie ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten