Zhong van het Rotterdams Wijktheater.

Het is de try out van Zhong, de nieuwe voorstelling van het Rotterdams Wijktheater over de Chinese gemeenschap in het Oude Westen. Het blijkt een bijzondere avond te worden. De start is in de Gouvernestraat, waar we niet alleen de Chinese versie 'Don't cry for me Argentina' horen, maar ook ingedeeld worden in de rode drakenstoet. Maar eerst zien we een voorstelling over en met Chinese jongeren. Fragmenten over de Chinese school, het verschil tussen geld krijgen en aandacht, over de dwang te moeten slagen en over shoppen worden mooi aaneen geweven.
Vervolgens gaan we in een stoet met drakenkop en paraplu's de wijk in. Het eerste adres is het 'oudste' Chinese restaurant waar we eerst aan het werk gezet worden met bakjes sambal vullen terwijl de koks aan het zingen slaan. De serveersters vertellen daarna verhalen uit hun leven met het genummerde menu als gids. We zijn te vroeg voor de volgende scène dus we moeten een extra blokje omlopen onder vele verbaasde blikken. Een dominee vertelt daarna over de eerste jaren van de Chinese gemeenschap op Katendrecht afgewisseld met een Chinese dansgroep van vrolijk glimlachende dames.
Het bezoek aan de 'Aktiegroep Oude Westen' past naar mij idee minder in het geheel. Het is een beetje te flauw sketchje als op de bonte avond. Daarna wordt met Thai Chi in een binnentuin de avond afgesloten.
Er volgt nog een toetje in de vorm van een loterij en karaoke (maar vreemd genoeg niet met Chinese songs) in de Gouvernestraat. Sommige elementen zijn sterk zoals de Chinese jongeren en het restaurant. Maar - hoewel het een amusante avond was - lukt het de voorstelling niet echt om zowel iets nieuws te zeggen over de Chinese gemeenschap anno nu of over het Oude Westen als wijk.